1 Samuel 25

CHAPTER 25

Nabal and Abigail

1και Σαμουήλ απέθανε και συναθροίζεται πας Ισραήλ και κόπτονται αυτόν και θάπτουσιν αυτόν εν τω οίκω αυτού εν Αρμαθαϊμ και ανέστη Δαυίδ και κατέβη εις την έρημον φαράν 2και ην άνθρωπος εν τη Μαών και η εργασία αυτού εν τω Καρμήλω και ο άνθρωπος μέγας σφόδρα και τούτω πρόβατα τρισχίλια και αίγες χίλιαι και εγένετο εν τω κείρειν το ποίμνιον αυτού εν τω Καρμήλω 3και όνομα τω ανθρώπω Ναβάλ και όνομα τη γυναικί αυτού Αβιγαϊλ και η γυνή αυτού αγαθή συνέσει και καλή τω είδει σφόδρα και ο άνθρωπος σκληρός και πονηρός εν επιτηδεύμασι και ο άνθρωπος κυνικός 4και ήκουσε Δαυίδ εν τη ερήμω ότι κείρει Ναβάλ ο Καρμήλιος το ποίμνιον αυτού 5και απέστειλε Δαυίδ δέκα παιδάρια και είπε τοις παιδαρίοις ανάβητε εις τον Κάρμηλον και ήκατε προς Ναβάλ και ερωτήσατε αυτόν επί τω ονόματί μου τα εις ειρήνην 6και ερείτε τάδε εις ώρας και συ υγιαίνων και ο οίκός σου και πάντα τα σα υγιαίνοντα 7και νυν ιδού ακήκοα ότι κείρουσί σοι νυν οι ποιμένες σου οι ήσαν μεθ΄ ημών εν τη ερήμω και ουκ απεκωλύσαμεν αυτούς και ουκ ενετειλάμεθα αυτοίς ουδέν πάσας τας ημέρας όντων αυτών εν τω Καρμήλω 8ερώτησον τα παιδάριά σου και απαγγελούσί σοι και ευρέτωσαν τα παιδάριά σου χάριν εν οφθαλμοίς σου ότι εφ΄ ημέραν αγαθήν ήκομεν δος δη ο αν εύρη η χειρ σου τοις παισί σου και τω υιώ σου Δαυίδ 9και έρχεται τα παιδάρια Δαυίδ και λαλούσι προς Ναβάλ κατά πάντα τα ρήματα ταύτα εν τω ονόματι Δαυίδ 10και ανεπήδησε Ναβάλ και απεκρίθη τοις παισί Δαυίδ και είπε τις ο Δαυίδ και τις ο υιός Ιεσσαί σήμερον πεπληθυμμένοι εισίν οι δούλοι αναχωρούντες έκαστος από προσώπου του κυρίου αυτού 11και λήψομαι τους άρτους μου και τον οίνόν μου και τα θύματά μου α τέθυκα τοις κείρουσί μοι τα πρόβατα και δώσω αυτά ανδράσιν οις ουκ οίδα πόθεν εισί 12και απεστράφησαν τα παιδάρια Δαυίδ εις την οδόν αυτών και ανέστρεψαν και ήλθον και ανήγγειλαν τω Δαυίδ κατά πάντα τα ρήματα ταύτα 13και είπε Δαυίδ τοις ανδράσιν αυτού ζώσασθε έκαστος την μάχαιραν αυτού και Δαυίδ και αυτός εζώσατο την μάχαιραν αυτού και ανέβησαν οπίσω Δαυίδ ως τετρακόσιοι άνδρες και διακόσιοι εκάθισαν επί των σκευών 14και τη Αβιγαϊλ γυναικί Ναβάλ απήγγειλεν εν από των παιδαρίων λέγων ιδού Δαυίδ απέστειλεν αγγέλους εκ της ερήμου ευλογήσαι τον κύριον ημών και εξέκλινεν απ΄ αυτών 15και οι άνδρες αγαθοί ημίν σφόδρα και ουκ απεκώλυσαν ημάς ουδέ ενετείλαντο ημίν ουδέν πάσας τας ημέρας ας ήμεν παρ΄ αυτοίς εν τω είναι ημάς εν αγρώ 16ωσεί τείχος ήσαν περί ημάς και την ημέραν και την νύκτα πάσας τας ημέρας όντων ημών μετ΄ αυτών και ποιμαινόντων τα ποίμνια 17και νυν γνώθι και ίδε τι ποιήσεις ότι συντετέλεσται η κακία επί τον κύριον ημών και επί τον οίκον αυτού και αυτός υιός λοιμός και ουκ έστι λαλήσαι προς αυτόν 18και έσπευσεν Αβιγαϊλ και έλαβε διακοσίους άρτους και δύο αγγεία οίνου και πέντε πρόβατα πεποιημένα και πέντε οίφι αλφίτων και γόμορ εν σταφίδων και διακοσίους παλάθας και έθετο επί τους όνους 19και είπε τοις παιδαρίοις αυτής προπορεύεσθε έμπροσθέν μου και ιδού εγώ οπίσω υμών παραγίνομαι τω δε ανδρί αυτής Ναβάλ ουκ απήγγειλε 20και εγένετο αυτής επιβεβηκυίης επί την όνον και καταβαινούσης εν σκέπη του όρους και ιδού Δαυίδ και οι άνδρες αυτού κατέβαινον εις συνάντησιν αυτής και απήντησεν αυτοίς 21και Δαυίδ είπε ίσως εις άδικον εφύλαξα πάντα τα του Ναβάλ εν τη ερήμω και ουκ ητησάμην λαβείν εκ πάντων των αυτού ουδέν και ανταπέδωκέ μοι πονηρά αντί αγαθών 22τάδε ποιήσαι ο θεός τοις εχθροίς Δαυίδ και τάδε προσθείη ει υπολείψομαι εκ πάντων των Ναβάλ έως πρωϊ ουρούντα προς τοίχον

Abigail Intercedes

23και είδεν Αβιγαϊλ τον Δαυίδ και σπεύσασα κατέβη από της όνου και έπεσεν ενώπιον Δαυίδ επί πρόσωπον αυτής και προσεκύνησεν αυτώ επί την γην 24και επί τους πόδας αυτού έπεσε και είπεν εν εμοί κύριέ μου η αδικία λαλησάτω δη η δούλη σου εις τα ώτα σου και άκουσον τον λόγων της δούλης σου

Abigail Prophesies before David

25μη δη θέσθω ο κυριός μου την καρδίαν αυτού επί τον άνδρα τον λοιμόν τούτον επί Ναβάλ ότι κατά το όνομα αυτού ούτως εστι αυτός Ναβάλ όνομα αυτού και αφροσύνη μετ΄ αυτού και εγώ η δούλη σου ουκ είδον τα παιδάρια του κυρίου μου α απέστειλας 26και νυν κύριέ μου ζη κύριος και ζη η ψυχή σου καθώς εκώλυσέ σε κύριος του μη ελθείν εις αίμα αθώον και σώζειν την χείρά σου σοι και νυν γένοιντο ως Ναβάλ οι εχθροί σου και οι ζητούντες τω κυρίω μου κακά 27και νυν λάβε την ευλογίαν ταύτην ην ενήνοχεν η δούλη σου τω κυρίω μου και δώσεις τοις παιδαρίοις τοις παρεστηκόσι τω κυρίω μου 28άρον δη το ανόμημα της δούλης σου ότι ποιών ποιήσει ο κύριος τω κυρίω μου οίκον πιστόν ότι πόλεμον κυρίου μου ο κύριος πολεμήσει και κακία ουχ ευρεθήσεται εν σοι πώποτε 29και εάν αναστή άνθρωπος καταδιώκων σε και ζητών την ψυχήν σου και έσται η ψυχή κυρίου μου ενδεδεμένη εν δεσμώ της ζωής παρά κυρίω τω θεώ και την ψυχήν των εχθρών σου σφενδονήσεις εν μέσω της σφενδόνης 30και έσται όταν ποιήσει κύριος τω κυρίω μου κατά πάντα α ελάλησεν αγαθά επί σε και εντελείταί σοι κύριος εις ηγούμενον επί Ισραήλ 31και ουκ έσται σοι τούτο βδελυγμός και σκάνδαλον καρδίας τω κυρίω μου εκχέαι αίμα αθώον δωρεάν και σώσαι χείρα κυρίου ου εαυτώ και αγαθυνεί κύριος τω κυρίω μου και μνησθήση της δούλης σου του καλώς ποιήσαι αυτή 32και είπε Δαυίδ τη Αβιγαϊλ ευλογητός κύριος ο θεός Ισραήλ ος απέστειλέ σε σήμερον εν ταύτη εις απάντησίν μοι 33και ευλογητός ο τρόπος σου και ευλογημένη συ η αποκωλύσασά με σήμερον εν ταύτη μη ελθείν εις αίματα και σώσαι χείρά μου εμοί 34πλην ζη κύριος ο θεός Ισραήλ ος απεκώλυσέ με σήμερον του κακοποιήσαί σοι ότι ει μη έσπευσας και παρεγένου εις απάντησίν μου ουκ αν υπολείφθη τω Ναβάλ έως φωτός του πρωϊ ουρών προς τοίχον 35και έλαβε Δαυίδ εκ χειρός αυτής πάντα α ήνεγκεν αυτώ και είπεν αυτή ανάβηθι εις ειρήνην εις τον οίκόν σου βλέπε ήκουσα της φωνής σου και ηρέτισα το πρόσωπόν σου 36και παρεγένετο Αβιγαϊλ προς Ναβάλ και ιδού ην αυτώ πότος εν τω οίκω αυτού ως ο πότος βασιλέως και η καρδία Ναβάλ αγαθή επ΄ αυτόν και αυτός μεθύων σφόδρα και ουκ απήγγειλεν Αβυγαϊλ τω Ναβάλ ρήμα μέγα η μικρόν έως φωτός του πρωϊ 37και εγένετο πρωϊ ως εξένηψεν από του οίνου Ναβάλ απήγγειλεν αυτώ η γυνή αυτού πάντα τα ρήματα ταύτα και εναπέθανεν η καρδία αυτού εν αυτώ και αυτός γίνεται ως λίθος

David Marries Abigail

38και εγένετο ωσεί δέκα ημέραι και επάταξε κύριος τον Ναβάλ και απέθανε 39και ήκουσε Δαυίδ ότι απέθανε Ναβάλ και είπεν ευλογητός κύριος ος έκρινε την κρίσιν του ονειδισμού μου εκ χειρός Ναβάλ και τον δούλον αυτού περιεποιήσατο εκ χειρός κακών και την κακίαν Ναβάλ απέστρεψε κύριος εις την κεφαλήν αυτού και απέστειλε Δαυίδ και ελάλησε περί Αβιγαϊλ λαβείν αυτήν εαυτώ εις γυναίκα 40και ήλθον οι παίδες Δαυίδ προς Αβιγαϊλ εις τον Κάρμηλον και ελάλησαν αυτή λέγοντες Δαυίδ απέστειλεν ημάς προς σε λαβείν σε αυτώ εις γυναίκα 41και ανέστη προσεκύνησεν επί πρόσωπον επί την γην και είπεν ιδού η δούλη σου εις παιδίσκην νίπτειν τους πόδας των παίδων του κυρίου μου 42και ετάχυνε και ανέστη Αβιγαϊλ και επέβη επί την όνον και πέντε κοράσια αυτής ηκολούθουν αυτή και επορεύθη οπίσω των αγγέλων Δαυίδ και γίνεται αυτώ εις γυναίκα 43και την Αχιναάμ έλαβε Δαυίδ εξ Ιεζραέλ και αμφότεραι ήσαν αυτώ γυναίκες 44και Σαούλ έδωκε Μελχόλ την θυγατέρα αυτού την γυναίκα Δαυίδ τω Φαλτί υιώ Λαϊς τω εκ Γαλίμ